جنگلهای قره داغ یا همان ارسباران در حال نابودی هستند صدای طبیعت باشیم
تقریبا ناحیه کوهستانی وسیعی است که در شمال استان آذربایجان‌شرقی که از شمال کوه قوشا داغ در جنوب شهرستان اهر تا رود ارس گسترده است
.
ارسباران یا قره‌داغ (به ترکی آذربایجانی)در شرق با شهرستان مشگین‌شهر و مغان، در جنوب با شهرستان سراب، و در غرب با شهرستان تبریز و شهرستان مرند هم‌مرز است.
این منطقه از لحاظ مناظر طبیعی و خدادادی هم بسیار غنی است. به طوری بیش از ۷۲ هزار هکتار از اراضی منطقه از سوی سازمان یونسکو به عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره ثبت شده است و در همین راستا نیز زیبایی‌های چیچک‌لی، دره مکیدی، آینالو، کامتال و ییلاقات خاروانا و پیرسقا هر بیننده‌ای را مسحور خود می‌سازد.
ارسباران منطقه کوهستانی وسیعی است و در گذشته این ناحیه با نام قره‌داغ نیز شناخته می‌شده است و گفته شده نام قره‌داغ به علت کثرت کوه‌های منطقه ساخته شده، ارسباران در شمال استان آذربایجان‌شرقی قرار گرفته که از شمال کوه قوشا داغ در جنوب اهر تا رود ارس گسترده است و در شرق با شهرستان مشگین‌شهر و مغان، در جنوب با شهرستان سراب، و در غرب با شهرستان تبریز و شهرستان مرند هم مرز و همسایه است.
بنابراین، جاذبه‌های گردشگری و به ویژه روستاهای دیدنی، ییلاق‌های سرسبز و بکر منطقه ارسباران با جای دادن جاذبه‌های تاریخی، زیارتی و طبیعی، برای هر مسافر و گردشگر داخلی و خارخی سفر کننده به این مناطق خاطره بیادماندنی دارد و بهترین زمان برای استفاده از این طبیعت بکر فروردین تا پایان تیر ماه است.
جنگلهای قره داغ ریه های تنفسی آذربایجانه.نابودی و خشکاندن دریاچه اورمیه و نابودی جنگلهای قره داغ باعث تغییرات اقلیمی شدید در این مناطق خواهد شد.
منطقه حفاظت شده ارسباران بخش کوچکی از واحد هیدرولوژیکی حوزهی آبریز در سد مشترک خدا آفرین می باشد.
علی رغم این که کشور ایران از نظر جنگل و سطح سرانه آن در جهان جزء فقیرترین کشورها محسوب میگردد، هر ساله مقادیر متنابهی از جنگلهای آن به ویژه جنگل های ارسباران به دلایل طبیعی و یا انسانی از بین می روند. جنگلهای ارسباران، با سرسبزی بی‌نظیری که چشم هر بیننده‌ای را متحیر می‌کند اما این روزها که صحبت از جنگلهای ارسباران می‌شود، باید افسوس خورد.
واقعاً جای تأسف است که میراث طبیعت را یک به یک نابود می‌کنیم
جنگلهای ارسباران که به دلیل تنوع حیات وحش، موزه حیات وحش ایران لقب گرفته است اما چه فایده که روزی قرار بر این بود که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شود، هرچند تاکنون در این انتظار به سر می‌برد.
