قصه اب در رود قزل اوزن

 قزل اوزن را می توان در میان طولانی ترین رودخانه های ایران قرار دارد که از ارتفاعات بلند کردستان و آذربایجان شرقی سرچشمه می گیرد و پس از طی کردن مسیری پر پیچ و خم به رود بزرگ شاهرود می پیوندد و تشکیل رودخانه سفیدرود را می دهند

 گفت می شود سرچشمه اصلی رودخانه قزل اوزن از ارتفاعات چهل چشمه دهستان سارال بخش دیواندره شهرستان سنندج است که پس از عبور از استان های کردستان، زنجان، آذربایجان شرقی و اردبیل در لاهیجان گیلان در نزدیکی حسن کیاده به دریای خزر می ریزید. طول خط سیرش حدود ۵۰۰ کیلومتر است، که بیش ازنیمی از آن در خاک استان زنجان جریان دارد.

در واقع اگر بخواهیم راه این رودخانه را با جزییات بگوییم پس از دیواندره وارد منطقه گروس (بیجار) می شود و در همین محل رودخانه های زیادی به آن می پیوندند و همگی وارد جلگه خمسه می شوند. رودخانه های ابهرچای و زنجان رود نیز با آن ها همراه شده و در نزدیکی پلدختر وارد ناحیه کوهستانی قافلانکوه می شوند. پس از پشت سر گذاشتن این ارتفاعات و نزدیک به میانه رودهای قرانقو، آیدوغموش و هشترود را که به میانه ‌رود می ‌پیوندند و مسیرشان از غرب یه سمت شرق است نیز با خود همراه می سازند و وارد خلخال می شوند. قزل به معنای طلا و طلایی می ‌باشد.  خشکسالی در سال های اخیر گریبان بیشتر رودخانه ها و دریاچه های کشور را گرفته است. البته به جز کمی بارش عواملی که نام بردیم هم در این خشکسالی ها نقش موثری دارند. کمی بارش ها، خشکسالی، احداث چند سد مختلف بر روی این رودخانه، استفاده غیر مجاز و بی رویه کشاورزان از آب این رودخانه و عدم مدیریت اصولی آب در حوضه های آب ریز این رودخانه، زیبایی و عظمت قزل اوزن را از بین خواهد برد.

این خشکسالی می تواند پیامدهای فاجعه باری برای مردمی که در نزدیکی رود زندگی می کنند و شغل اصلیشان کشاورزی است داشته باشد. همچنین به مرور زمان تاثیرات جبران ناپذیری بر روی اکوسیستم منطقه و زندگی سایر موجوداتی و گیاهانی که زندگیشان با رودخانه قزل اوزن پیوند خورده خواهد داشت.